Τούνελ ή κύκλος?

Χθες δόθηκε η ευκαιρία, και συζητήσαμε τα "του γραφείου". Μοιραία το θέμα ήταν η απόδοση μας σε συνάρτηση των χρημάτων που παίρνουμε και τι αυξήσεις θα πάρουμε, όπως επίσης και γιατί δεν προτείνουμε κάτι για αλλάξει η όλη κατάσταση, ή κάτι που θα βοηθήσει την δουλειά μας.

"Γιατί δεν προτείνετε κάτι που θα αλλάξει την δουλειά σας, ή που θα βελτιώσει αυτό που φτιάχνετε? αυτό με το οποίο ασχολείστε?" Ρώτησε ένας.
"Γιατί να το κάνω?, Για να τους ακούω να μου λένε: Γιατί δεν το σκέφτηκες πιο νωρίς αυτό? Ποιος σου του είπε? Είναι πολύ ακριβό, είναι πολυτέλεια". "Μα τα αποτελέσματα και το κέρδος που θα έχουμε θα είναι πολλαπλάσια του κόστους. Θα μας βοηθήσει αρκετά μακροπρόθεσμα". Η ανάκριση θα συνεχίσει. Όσες προτάσεις έχουν γίνει για βελτίωση της όλης κατάστασης, όλες έχουν καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων. Γιατί να προτείνω κάτι νέο? κάτι ριζοσπαστικό?

Είπα και 'γω να το προσπαθήσω. Έκανα την έρευνα μου, πρότεινα κάτι που θα βοηθούσε σημαντικά την δουλειά μου, αλλά τα πλεονεκτήματα που θα αποκομίζαμε θα ήταν τεράστια. Ένα σωρό προβλήματα θα έβρισκαν λύση. Η ποιότητα της δουλειάς θα βελτιωνόταν δραστικά χωρίς να χρειαστεί να δουλέψουμε παραπάνω. Απάντηση? Καμία. Ούτε ασχολήθηκε κάποιος από τους εμπλεκόμενους. Μόνο ένας συνάδελφος. Αυτός που μου έδωσε το κίνητρο, και που με βοήθησε να ρετουσάρω την πρόταση. Και αυτός το άφησε. Τον καταλαβαίνω όμως αυτόν. Έχει χίλια δυο άλλα πράγματα να κάνει. Εξάλλου δεν ήταν δουλειά του. Κάποιος άλλος θα έπρεπε να ασχοληθεί. Αλλά @@.

"Καμιά αύξηση θα πάρουμε?" , "Τα @@ μου θα πάρετε...". Να ζητήσω αύξηση? Όταν βλέπω συναδέλφους που έχουν 6 χρόνια να πάρουν αύξηση? Όταν ακούω συναδέλφους που ζήτησαν αύξηση και το μόνο που τους είπαν: "Αύξηση?, νομίζεις ότι την αξίζεις? Αφού δεν κάνεις καν δουλειά μηχανικού. Τι έχεις προσφέρει?" Και αυτό σε ένα συνάδελφο που έχει γαμηθεί στην δουλειά. Που υπήρχαν περίοδοι που έφευγε από το γραφείο πάντα μετά τις 7 το απόγευμα. Το σύστημα είναι το εξής: Αύξηση? αφού δεν έχει προσφέρει κάτι? Μα του έχεις δώσει κάποιο κίνητρο? και όταν δεν είχε κίνητρο και ήταν νέος στην δουλειά, και δούλευε παραπάνω από το κανονικό, τον αντάμειψες όταν σου ζήτησε αύξηση? Φαύλος κύκλος.

Τι διαπιστώσαμε? Ότι τελικά ούτε όραμα υπάρχει, ούτε στρατηγικός στόχος υπάρχει για αυτή την εταιρία, ούτε υπάρχει καμία διάθεση για να δουλέψουμε παραπάνω, ούτε κίνητρα δίνονται και όσο πάει τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Τούνελ????

Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω ένα κίνητρο για μένα. Το βρίσκω. Λέω: σήμερα θα το τελειώσω το θέμα, θα το φτιάξω έτσι αυτό που σχεδιάζω, και θα είναι καλύτερα. Και οι άλλοι θα κάνουν καλύτερα την δουλειά τους και ‘γω θα είμαι μια χαρά. Μόλις περάσω την είσοδο, τα πάντα εξαφανίζονται. Ούτε κίνητρα υπάρχουν, ούτε τίποτα. Αντιμετωπίζω τις ίδιες γαμημένες καταστάσεις που αντιμετώπισα εχθές, ακούγοντας τις ίδιες μαλακίες όπως προχθές, και όσο και να προσπαθώ και να έχω την διάθεση να κάνω κάτι γι’ αυτό, τελικά τίποτα δεν γίνετε. Τα μόνα κίνητρα ονομάζονται 17:00, και Παρασκευή. Κρίμα ρε γαμώτο, και έχω ακόμα την διάθεση, και το μεράκι για κάτι καλύτερο. Δεν με έχουν πάρει τα χρόνια, και μπορώ ακόμα να μαθαίνω και να ψάχνω να μάθω. Κανονικά θα έπρεπε να βγάζω σπίθες όπως καλώς είπε ο Π. εχθές, αλλά όλοι μας έχουμε τελματώσει.

Τελικά, σε τούνελ χωρίς έξοδο πηγαίνουμε, ή κάνουμε κύκλους κοροϊδεύοντας τους εαυτούς μας???