2+1

Τελικά θέλω διακοπές. Και ας έλεγα ότι δεν με νοιάζει και πολύ. Δεν θέλω να φύγω όμως από εδώ. Αλλά πρέπει. Να πάω να δώ και την οικογένεια. Μου 'λείψαν. Θα κάτσω μια βδομάδα μόνο. Το μόνο που θέλω είναι να κάνω καταδύσεις. Να μπαίνω στο νερό και να μην σκέφτομαι πράμα γιατί χαζεύεις τελικά άμα είσαι από κάτω. Να μην βλέπω άνθρωπο. Να περάσω λίγες μέρες με τον εαυτό μου. Βιβλία και βουτιές. Να γυρίσω πίσω σε μια βδομάδα. Να δω αντιδράσεις. Να μιλήσω ειλικρινά. Να πω ότι θέλω να πω. Να φύγει αυτό το βάρος από μέσα μου. Να σταματήσει η αγωνία μου. Να προσπαθήσω να διαβάσω λίγο. Έρχεται και εξεταστική. ΓΑΜΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είναι πακέτο. Οι μέρες δεν περνάνε με τίποτα. Η δουλειά πιέζει. Εγώ για ένα περίεργο τρόπο είμαι σε ένα αρντάν mode. Το μόνο που θέλω είναι να κουδουνίσει το γαμημένο το κινητό μου. Τουλάχιστον ένα sms ρε παιδιά. Όσο και να το θέλω, αυτό με γράφει στα τομπολίνια του. Δεν κουδουνίζει το γαμημένο, και η αγωνία είναι στο maximum. Τι να πω? Πράμα. Τι να κάνω? Πάλι πράμα. Έκανα πολλά, ή μήπως όχι? Προσπαθώ ακόμα. Δεν βαρέθηκα όμως. Εξάλλου δεν είμαι και από αυτούς που θα τα παρατήσουν μόλις δουν δυσκολίες. Το πιέζω, όσο πάει, αργά στην αρχή, και μετά πιο γρήγορα. Διακριτικά. Και ίσως με στείλει στο διάολο. Ε και? Τουλάχιστον προσπάθησα, αλλά δεν τα παρατώ. Θέλω να κάτσω και άλλο, να το παλέψω. Και μετά αγωνία. Τρώω τα νύχια μου. Η Α. μου φωνάζει: "Οι κάρτες εργασίας σου που είναι?? Έχεις να μου δώσεις εδώ και τρεις μήνες.". "Θέλω να δούμε και το άλλο θέμα που λέγαμε χθες. "Όλα υπό έλεγχο Α., θα σου τις δώσω τις κάρτες και θα δούμε το θέμα. Να ηρεμήσω λίγο θέλω μόνο".

Να ηρεμήσω θέλω, ρε παιδιά.... να ηρεμήσω.......