TWINS!!!!

Γράφω γιατί πήρα αφορμή από το post της lili. Το γεγονός είχε λάβει χώρα πρίν από τρεις βδομάδες. Είχα επισκευτεί ένα συνάδελφο, στο σπίτι του. Είχε καλέσει εμένα και μερικούς άλλους συνάδελφους για barbeque... Είχε και πισίνα στο σπίτι, 11mx5m. Όμως, δεν ήταν το σπίτι, ούτε η πισίνα που έκανε τη διαφορά εκείνη τη μέρα. Ήταν τα πιτσιρίκια. Τα δίδυμα, ο Θοδωρής και ο Γιάννη, 4 ετών. Απίστευτα.... με ατάκες που σε αποστομόνουν, με κολυμβητικες ικανότητες, που θα της ζήλευαν ενήλικες, πειθαρχημένα θα μπορούσα να πω, αλλά με την ευρύτερη ένοια. Ακούν ρε παιδί μου, χωρίς πολλά πολλά, αλλά χωρίς να περιορίζονται να μην κάνουν όλες τι μαλακίες που προβλέπετε να κάνουν όλα τα τετράχρονα του κόσμου. Παιδιά είναι. Έτσι ήμασταν και μείς στα 4. Όχι σαν κάτι άλλους που ακού για παιδιά και γκρινιάζουν. Λες και αυτοί δεν ήταν 4 χρονών ποτέ. Διασκέδαζα απίστευτα πολύ ώρα στην πισίνα με τα twins. Είχα μαζί μου και τα γυαλάκια που χρησιμοποιώ στο κολυμβητήριο. Ο Γιάννης ρώτησε τι ήταν. Του τα προσάρμοσα στο πρόσωπο του. Σαν μάσκα. Γελούσε... διασκέδαζε... ο Θοδωρής έπαιζε μαζί μου με μια μπάλα. Χάρηκα πολύ εκείνη, την διαφορετική μέρα.
Χμμμ!!!!! Άρχισε να βγαίνει το πατρικό ένστικτο(???) Μήπως πρέπει να ανησυχώ??