Τρίτη, Οκτωβρίου 24, 2006

Painted on my Heart

The Cult - Painted on my Heart


I thought you'd be out of my mind
And I'd finally found a way to
Learn to live without you
I thought it was just a matter of time
Till I had a hundred reasons
Not to think about you
But it's just not so
And after all this time
I still can't let go
I've still got your face
Painted on my heart
Scrawled upon my soul
Etched upon my memory baby
I've got your kiss
Still burning on my lips
The touch of my fingertips
Is love so deep inside of me

I was trying everything that I can
To get my heart to forget you
But it just can't seem to
I guess it's just no use
In every part of me
Is still a part of you

I've still got your face
Painted on my heart
Scrawled upon my soul
Etched upon my memory baby
I've got your kiss
Still burning on my lips
The touch of my fingertips
Is love so deep inside of me

I've still got your face
Painted on my heart
Painted on my heart
Painted on my heart

Something in your eyes keeps haunting me
I'm trying to escape you
And I know there ain't no way to
To chase you from my mind

I've still got your face
Painted on my heart
Scrawled upon my soul
Etched upon my memory baby
I've got your kiss
Still burning on my lips
The touch of my fingertips
Is love so deep inside of me, baby

I've still got your face
I've still got your face
painted on my heart
painted on my heart
painted on my heart

Δευτέρα, Οκτωβρίου 23, 2006

Επιτέλους...

6 βδομάδες μετά την αίτηση μεταφοράς τηλεφώνου, από το παλιό σπίτι στο νέο, οι τεχνικοί του πΟΤΕ, ήρθαν και συνέδεσαν την γραμμή. 6 βδομάδες... για μια απόσταση 1500 μέτρων. Με το ίδιο νούμερο. Επιτέλους.

Αυτά. Τα ίδια... βαριέμαι απίστευτα σήμερα. Είχα πάει HomeSweetHome αυτό το σου.κου. Για 2 μόνο μέρες. Έτρεχα σαν τον διάολο. Λες και έπρεπε να σπάσω όλα τα ρεκόρ. Το συνειδητοποίησα όταν σε κάτι ταχύτητες όπως 120km/h νόμιζα ότι πήγαινα "αργά", μα πολύ "αργά". Στο κοντέρ έβλεπα μόνιμα 130+ km/h μέχρι και 180km/h, και οι στροφές από 3500RPM και πάνω. Έτρεχα λες και ήθελα να φύγω από εδώ. Το μυαλό όμως ήταν κολλημένο πίσω, εδώ. Έτρεχα για πάω γρήγορα και να γυρίσω γρήγορα. Ήθελα να γύρισω νωρίς γιατί... γιατί??

Στο CD έπαιζε το "Stayin' Alive" διασκευή από Ozzy. Και τα σόλα στο κομμάτι ήταν απίστευτα. Το www.wikipedia.org έκανε την δουλειά του. Ο κιθαρίστας ήταν ο Dweezil Zappa. Πραγματικά ο τύπος δίνει τα ρέστα του στα σόλα. Το κομμάτι με είχε πωρώσει τόσο πολύ που έτρεχα και δεν καταλάβαινα τίποτα. Χαζός λόγος για να τρέχεις. Χαζός και επικίνδυνος. Πολύ επικίνδυνος.

Έφτασα τελικά. Έχω αποκοπεί εντελώς από τον τόπο εκεί. Ο μόνος λόγος που αξίζει να κατεβαίνω είναι η οικογένεια. Όλοι οι φίλοι έχουν χαθεί. Φίλοι, γιατί οι γνωστοί υπάρχουν. Βρήκα κάτι φιλαράκια το Σάββατο το μεσημέρι στην παραλία. Παλιά φιλαράκια από το σχολείο και το φροντιστήριο. Μιλούσαμε για την γνωστή κόντρα μας, ΑΡΗΣ αυτοί, εγώ το μαύρο πρόβατο: ΠΑΟΚ. Ήθελα να κάτσω μαζί τους, να κάνουμε πλάκα όπως παλιά. Όταν παίζαμε με τις ώρες μπάσκετ στο γυμναστήριο. Όταν ήμασταν τότε αθώοι. Μιλούσαμε 10 λεπτά, πειράζοντας ο ένας τον άλλο. Περίμενα να ακούσω: "Κάτσε ρε μαλάκα, τι κάθεσαι όρθιος??" Δεν το είπαν. Απογοητεύτηκα. Έφυγα. Δεν τους αδικώ όμως. Και γώ έχω χαθεί. Λείπω από τον τόπο, περισσότερα χρόνια από ότι έζησα εκεί. Φυσιολογικά πράγματα. Αλλά ήθελα να κάτσω γαμώτο... όπως τις παλιές καλές εποχές. Φταίω και γώ. Δεν λέω ότι δεν φταίω. Έφυγα και ξέκοψα από όλα. Συγκυρίες? Μπορεί. Η δουλειά? Ο στρατός?

Ψήφισα την επόμενη μέρα... Όλα καλά. Γύρισα πίσω σε normal ρυθμούς χωρίς να τρέχω. Με λαχτάρα και αγωνία όμως. Σταμάτησα σε ένα parking να ξεκουραστώ, να σκεφτώ. Όταν πας αργά κουράζεσαι πιο γρήγορα, σίγουρο, επιβεβαιωμένο. Πήγα σπίτι, Τακτοποίησα τα πράγματα. Είχα κουραστεί. Με πήρε ο ύπνος στην τηλεόραση. Ξύπνησα από τηλέφωνο. Η Ε. με κάλεσε σπίτι για ταινία. Μετά από λίγο πήρα μήνυμα από την Ευ. Μου είπε για καφέ σε ωραίο μέρος με τα υπόλοιπα ρεμάλια, αλλά είχα ήδη κανονίσει. Είδαμε το Transporter, και συμφωνώ με το σκορ που έχει συγκεντρώσει στο IMDB. Γύρισα σπίτι. Στο CD έπαιζε πάλι το Stayin' Alive...

Η προηγούμενη εβδομάδα άρχισε και τέλειωσε περίεργα, και η νέα συνεχίζει ακριβώς έτσι. Περίεργα και πολύπλοκα. Που θα καταλήξει?? Δεν ξέρω...

Πέμπτη, Οκτωβρίου 05, 2006

Τούνελ ή κύκλος?

Χθες δόθηκε η ευκαιρία, και συζητήσαμε τα "του γραφείου". Μοιραία το θέμα ήταν η απόδοση μας σε συνάρτηση των χρημάτων που παίρνουμε και τι αυξήσεις θα πάρουμε, όπως επίσης και γιατί δεν προτείνουμε κάτι για αλλάξει η όλη κατάσταση, ή κάτι που θα βοηθήσει την δουλειά μας.

"Γιατί δεν προτείνετε κάτι που θα αλλάξει την δουλειά σας, ή που θα βελτιώσει αυτό που φτιάχνετε? αυτό με το οποίο ασχολείστε?" Ρώτησε ένας.
"Γιατί να το κάνω?, Για να τους ακούω να μου λένε: Γιατί δεν το σκέφτηκες πιο νωρίς αυτό? Ποιος σου του είπε? Είναι πολύ ακριβό, είναι πολυτέλεια". "Μα τα αποτελέσματα και το κέρδος που θα έχουμε θα είναι πολλαπλάσια του κόστους. Θα μας βοηθήσει αρκετά μακροπρόθεσμα". Η ανάκριση θα συνεχίσει. Όσες προτάσεις έχουν γίνει για βελτίωση της όλης κατάστασης, όλες έχουν καταλήξει στο καλάθι των αχρήστων. Γιατί να προτείνω κάτι νέο? κάτι ριζοσπαστικό?

Είπα και 'γω να το προσπαθήσω. Έκανα την έρευνα μου, πρότεινα κάτι που θα βοηθούσε σημαντικά την δουλειά μου, αλλά τα πλεονεκτήματα που θα αποκομίζαμε θα ήταν τεράστια. Ένα σωρό προβλήματα θα έβρισκαν λύση. Η ποιότητα της δουλειάς θα βελτιωνόταν δραστικά χωρίς να χρειαστεί να δουλέψουμε παραπάνω. Απάντηση? Καμία. Ούτε ασχολήθηκε κάποιος από τους εμπλεκόμενους. Μόνο ένας συνάδελφος. Αυτός που μου έδωσε το κίνητρο, και που με βοήθησε να ρετουσάρω την πρόταση. Και αυτός το άφησε. Τον καταλαβαίνω όμως αυτόν. Έχει χίλια δυο άλλα πράγματα να κάνει. Εξάλλου δεν ήταν δουλειά του. Κάποιος άλλος θα έπρεπε να ασχοληθεί. Αλλά @@.

"Καμιά αύξηση θα πάρουμε?" , "Τα @@ μου θα πάρετε...". Να ζητήσω αύξηση? Όταν βλέπω συναδέλφους που έχουν 6 χρόνια να πάρουν αύξηση? Όταν ακούω συναδέλφους που ζήτησαν αύξηση και το μόνο που τους είπαν: "Αύξηση?, νομίζεις ότι την αξίζεις? Αφού δεν κάνεις καν δουλειά μηχανικού. Τι έχεις προσφέρει?" Και αυτό σε ένα συνάδελφο που έχει γαμηθεί στην δουλειά. Που υπήρχαν περίοδοι που έφευγε από το γραφείο πάντα μετά τις 7 το απόγευμα. Το σύστημα είναι το εξής: Αύξηση? αφού δεν έχει προσφέρει κάτι? Μα του έχεις δώσει κάποιο κίνητρο? και όταν δεν είχε κίνητρο και ήταν νέος στην δουλειά, και δούλευε παραπάνω από το κανονικό, τον αντάμειψες όταν σου ζήτησε αύξηση? Φαύλος κύκλος.

Τι διαπιστώσαμε? Ότι τελικά ούτε όραμα υπάρχει, ούτε στρατηγικός στόχος υπάρχει για αυτή την εταιρία, ούτε υπάρχει καμία διάθεση για να δουλέψουμε παραπάνω, ούτε κίνητρα δίνονται και όσο πάει τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Τούνελ????

Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω ένα κίνητρο για μένα. Το βρίσκω. Λέω: σήμερα θα το τελειώσω το θέμα, θα το φτιάξω έτσι αυτό που σχεδιάζω, και θα είναι καλύτερα. Και οι άλλοι θα κάνουν καλύτερα την δουλειά τους και ‘γω θα είμαι μια χαρά. Μόλις περάσω την είσοδο, τα πάντα εξαφανίζονται. Ούτε κίνητρα υπάρχουν, ούτε τίποτα. Αντιμετωπίζω τις ίδιες γαμημένες καταστάσεις που αντιμετώπισα εχθές, ακούγοντας τις ίδιες μαλακίες όπως προχθές, και όσο και να προσπαθώ και να έχω την διάθεση να κάνω κάτι γι’ αυτό, τελικά τίποτα δεν γίνετε. Τα μόνα κίνητρα ονομάζονται 17:00, και Παρασκευή. Κρίμα ρε γαμώτο, και έχω ακόμα την διάθεση, και το μεράκι για κάτι καλύτερο. Δεν με έχουν πάρει τα χρόνια, και μπορώ ακόμα να μαθαίνω και να ψάχνω να μάθω. Κανονικά θα έπρεπε να βγάζω σπίθες όπως καλώς είπε ο Π. εχθές, αλλά όλοι μας έχουμε τελματώσει.

Τελικά, σε τούνελ χωρίς έξοδο πηγαίνουμε, ή κάνουμε κύκλους κοροϊδεύοντας τους εαυτούς μας???

Τετάρτη, Οκτωβρίου 04, 2006

OUF!!

Πάει, μπήκε ο 8-βρης, αλλά τα μπάνια δεν τα σταματήσαμε... Όχι βέβαια, και επιτέλους έκανα και το σχολείο Advanced Open Water Diver το περασμένο σου.κου. Απίστευτη εμπειρία, 5 βουτιές σε 2 μέρες δεν είναι και λίγες. Ειδικά η 3η βουτία ήταν εκπληκτική: Κατάδυση στο τούνελ στον Αγ. Ονούφρη. Πίσσα μάυρο, ένα τούνελ που άρχισε από τα 12 μέτρα και κατέληξε στα 22 μέτρα βάθος και φυσικά να μην βλέπουμε την μύτη μας. Μόνο με φακούς. Ουφ.... επιτέλους. Το αποφάσισα και γώ και έκανα το σχολείο, αφού κάνενας άλλος δεν μπορούσε. Περίμενα, περίμενα, αλλά πράμα. Δεν είχα κάνει και άλλες βουτιές αυτό το καλοκαίρι, και το καταφχαριστήθηκα. Ελπίζω σύντομα να κάνω ακόμα και άλλες.. Μέχρι τον Δεκέμβριο έχει πολυ καιρό ακόμα...