Επιτέλους

Έφτασε η στιγμή για να δοκιμάσω την νέα μου στολή καταδύσεων. Την είχα πάρει ως δώρο από τους κουμπάρους μου, τον χειμώνα, και έψαχνα την στιγμή για μπω κάτω από το νερό. Σημέρα λοιπόν, μαζί με άλλα δύο φιλαράκια μπήκαμε στο παπόρι, και πήγαμε για βουτιά. Αναχώρηση στις 10:00, και μέχρι τον προορισμό μας, στις σπηλιές στον Καλαθά, έγινε η ενημέρωση από την υπεύθυνη της ομάδας μας, για την βουτιά και τι ακριβώς θα δούμε. Είμουν λίγο αγχωμένος γιατί είχε περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία βουτιά, αλλά τελικά όλα πήγαν ΓΑΜΑΤΑ. Τα κιλά στην μέση 12, μαζί με άλλα 4 στο γιλέκο, φόρεσα τα πέδιλα, έφτυσα στη μάσκα και μέσα στο νέρο. Έλεγχος πλευστότητας, και είμασταν έτοιμοι. Η βουτιά ξεκίνησε από τα 5 μέτρα, για να εγκλιματιστούμε και μετά σιγά σιγά κατεβήκαμε στα 16 με 18. Μπήκαμε στην σπηλιά και συνεχίσαμε προς τα μέσα. Τα χρώματα εναλλάσονταν από μπλέ, σε μώβ, σε τιρκουάζ. Φτάσαμε στο τέρμα. Η σπηλιά ονομάζόταν "Ο Καθεδρικός" , γιατί τελικά η σπηλιά έβγαζε στην επιφάνεια και έμοιαζε από μέσα σαν ναός. Υπέροχο θέαμα, υπέροχα χρώματα. Επιστροφή, κάναμε την αναγκαία στάση 5 μέτρα για 3 λεπτά, και μέτα άνοδος. 35 λεπτά και έμεινα με 70 ατμόσφαιρες. Καλά για πρώτη βουτιά αυτό το καλοκαίρι. Ανεβήκαμε, και 3εκινήσαμε για το νησάκι Λαζαρέτα έξω από την Νέα Χώρα κάπου στα 800 μέτρα. Ρηχή βουτιά, maximum βάθος στα 8.5 μέτρα, διάρκεια 45 λεπτά, έμεινα με 95 ατμόσφαιρες. Δεν ενθουσιάστικα κίολας, αλλά ήταν εμπειρία τελικά.
Ανυπομονώ για την βουτιά, ελπίζω σε κάποιο άλλο μέρος. Παλαιόχωρα ή Πλακιάς, κάπου στα νότια πάντως.
Άλεο άλεο